Με την υπ’ αριθμ. 14/2022 απόφαση του Ειρηνοδικείου Θάσου έγινε δεκτή αγωγή αποζημίωσης και χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης εντολέως μας λόγω ευθύνης εκ των διαπραγματεύσεων στα πλαίσια ματαίωσης σύμβασης αγοραπωλησίας ακινήτου. Συγκεκριμένα κρίθηκε ότι ο εναγόμενος απέκρυψε δολίως από τον εντολέα μας, κρίσιμα πραγματικά περιστατικά που ήταν ικανά να επηρεάσουν τη βούληση του τελευταίου ως προς τη σύναψη ή μη της σύμβασης και για τον λόγο αυτό τον υποχρέωσε να καταβάλει στον εντολέα μας το ποσό των 3.560,60 €.
Ακολουθεί απόσπασμα της απόφασης:
«Κατόπιν των ανωτέρω αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος κατά το στάδιο των διαπραγματεύσεων για τη σύναψη της σύμβασης πώλησης του επίδικου δεν τήρησε τη συμπεριφορά που επιβάλλουν η καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη, αφού απέκρυψε υπαίτια από τον υποψήφιο αντισυμβαλλόμενό του κρίσιμα πραγματικά περιστατικά, τα οποία ήταν ικανά να επηρεάσουν τη βούληση του τελευταίου ως προς τη σύναψη της σύμβασης, και συγκεκριμένα απέκρυψε από τον ενάγοντα ότι το ακίνητο ήταν μισθωμένο με σύμβαση που αποδεικνύεται με έγγραφο βεβαίας χρονολογίας, γεγονός που θα καθιστούσε τον νέο κτήτορα του ακινήτου δέσμιο της μισθωτικής σύμβασης μέχρι το τέλος του 2029, ενώ ο ενάγων είχε δηλώσει ότι επειγόταν να ιδιοκατοικήσει το ακίνητο με τη σύζυγο και τα τρία ανήλικα τέκνα του, ώστε, εάν γνώριζε την πραγματική κατάσταση, δεν θα επιθυμούσε εξαρχής την κατάρτιση της σύμβασης πώλησης. Περαιτέρω, δεν συνέπραξε ώστε να αρθεί το υφιστάμενο κώλυμα, προβαίνοντας σε συνεννόηση με τη μισθώτρια, ώστε να επιτύχει τη συναινετική λύση της μισθωτικής σύμβασης και τη νομική απελευθέρωση του ακινήτου, αλλά αντιθέτως, μόλις αποκαλύφθηκε η ύπαρξη του κωλύματος που καθιστούσε για τον ενάγοντα ασύμφορη τη σύναψη της σύμβασης, δήλωσε σε αυτόν ότι υπαναχωρεί από τις διαπραγματεύσεις και δεν επιθυμεί πλέον τη σύναψη της σύμβασης. Από την υπαίτια συμπεριφορά του αυτή προκάλεσε στον ενάγοντα περιουσιακή ζημία, την οποία υποχρεούται να αποκαταστήσει σύμφωνα με όσα αναλυτικά εκτίθενται στη μείζονα σκέψη της παρούσας, στην έκταση που η ζημία αυτή συνδέεται αιτιωδώς με τον νόμιμο λόγο ευθύνης του εναγομένου…
…Περαιτέρω, καθώς αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος απέκρυψε με πρόθεση από τον ενάγοντα την ύπαρξη μίσθωσης βεβαίας χρονολογίας, ήτοι περιστατικό το οποίο αν γνώριζε ο τελευταίος θα τον απέτρεπε από την κατάρτιση της συμβάσεως, ώστε σύμφωνα με όσα αναλυτικά εκτίθενται στη μείζονα σκέψη της παρούσας παράλληλα με την ευθύνη από τις διαπραγματεύσεις θεμελιώνεται και αξίωση από αδικοπραξία, θα πρέπει να επιδικαστεί στον ενάγοντα εύλογη χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη, το ποσό της οποίας υπολογίζεται σε 2.000 ευρώ, λαμβανομένων υπόψη της διάρκειας των διαπραγματεύσεων, της ταλαιπωρίας που συνεπάγεται η διαδικασία αγοράς κατοικίας με λήψη μάλιστα στεγαστικού δανείου, της δαπάνης χρόνου και χρήματος που απαιτείται για την παροχή έγκυρης επιστημονικής συμβουλής πριν από την επιχείρηση της σύμβασης λόγω της σπουδαιότητάς της, της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των μερών και του βαθμού της υπαιτιότητας του εναγομένου, ο οποίος δήλωσε στην πλατφόρμα της ΑΑΔΕ την υφιστάμενη μίσθωση, προσδίδοντας έτσι σε αυτήν βέβαιη χρονολογία, ταυτόχρονα με την έναρξη των διαπραγματεύσεων για την πώληση του ακινήτου στον ενάγοντα… Κατόπιν των ανωτέρω, η υπό κρίση αγωγή θα πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των (1.560,60 + 2.000 =) 3.560,60 ευρώ, με τον νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την πλήρη εξόφληση.»
